Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników, pierwsza wizyta dziewczynki u ginekologa powinna się odbyć między 12. a 15. rokiem życia. Nastolatka w gabinecie ginekologicznym – cz. II. Trudności komunikacyjne - strona 2 - Ginekologia ogólna - Ginekologia - Medycyna Praktyczna dla lekarzy Pierwsza wizyta u ginekologa wiąże się często ze szczególnym przypadkiem badania ginekologicznego u dziewicy. Wprawdzie błona dziewicza nie jest nieprzepuszczalną taflą, a w jej budowie wyróżnić można większy lub mniejszy otwór, dodatkowo jest też elastyczna, niemniej lekarz nie powinien podejmować ryzyka jej uszkodzenia. Jak zaznaczyła, wizyta u psychiatry (choć nie powinna!) przysparza więcej stresu niż wizyta u ginekologa, endokrynologa czy okulisty. Lekarka na swoim profilu na Instagramie opisała więc, jak wygląda pierwsze spotkanie z psychiatrą. A badanie wygląda mniej więcej tak: Będziesz się musiała rozebrać od pasa w dół, wtedy siadasz na fotelu ginekologicznym. Badanie może zostać przeprowadzone przy użyciu specjalnego narzędzia – wziernika. Ginekolog wprowadzi go do pochwy, aby rozciągnąć jej ścianki i obejrzeć ujście szyjki macicy. . Przed wizytą w gabinecie lekarskim każda pacjentka zgłaszająca się do naszego ośrodka po raz pierwszy, zostanie poproszona o wypełnienie ankiety dotyczącej jej przeszłości chorobowej. Alicja Halbersztadt: Ankieta zawiera pytania o przebyte choroby, doznane urazy, wypadki, uczulenia, stosowane dotychczas leczenie i zabiegi operacyjne, stosowane aktualnie leki i używki a także schorzenia występujące w najbliższej rodzinie. Informacje te, za zgodą pacjentki, zostaną wprowadzone do bazy danych i będą dostępne jedynie dla lekarza prowadzącego, umożliwiając mu zaplanowanie optymalnej opieki medycznej. Przy takim systemie, podczas wizyty w gabinecie lekarz posiada wgląd w przeszłość chorobową pacjentki i koncentruje się na zdobyciu informacji dotyczących jej aktualnego stanu zdrowia, zgłaszanych przez nią problemów i dolegliwości, stanowiących bezpośrednią przyczynę wizyty. Badanie ginekologiczne nie jest przeprowadzane podczas każdej wizyty. U młodych kobiet, które dotychczas nie współżyły badanie we wziernikach i dwuręczne prawie nigdy nie okazuje się konieczne. Po zebraniu wywiadu lekarz decyduje, czy badanie pozwoli na uzyskanie dodatkowych informacji, czy ma mieć charakter kontrolny, czy też diagnostyczny. Jeśli zaproponuje badanie ginekologiczne „na fotelu”, dokładnie wyjaśni istotę i cel tego badania, oraz poda krótki opis, na czym badanie będzie polegało. Badanie w naszym ośrodku przeprowadzamy z zachowaniem warunków intymności, zapewniamy komfortowe, klimatyzowane łazienki i pomieszczenia do przebrania się, a także łatwy dostęp do materiałów sanitarnych (papierowe ręczniki, podpaski, tampony, mydła do higieny intymnej). Pacjentki mogą też korzystać z jednorazowych okryć na czas badania. Gabinet, w którym odbywa się badanie jest zamknięty, aby zapewnić pełną intymność. Jeśli istnieje konieczność badania, to po wygodnym ułożeniu się pacjentki na fotelu ginekologicznym rozpoczyna się ono założeniem wzierników pochwowych o odpowiednim rozmiarze, dzięki którym lekarz może ocenić wzrokowo stan pochwy i tarczy szyjki macicy, rodzaj obecnej w drogach rodnych wydzieliny oraz pobrać odpowiedni materiał do badań (np. rozmazu cytologicznego, badań bakteriologicznych). Niekiedy użycie wzierników nie jest konieczne, lub używa się specjalnych wzierników (dziecięcych, dziewiczych). Następnym etapem badania ginekologicznego, po usunięciu wzierników jest badanie palpacyjne dwuręczne pozwalające na ocenę morfologii narządów miednicy mniejszej. Uzupełnieniem tak wykonanego badania ginekologicznego może być badanie USG głowicą przezbrzuszną przy wypełnionym pęcherzu moczowym, lub dopochwową po jego opróżnieniu. Każda pacjentka zgłaszająca się do lekarza ginekologa powinna mieć zbadane piersi, dlatego to badanie jest nieodłącznym elementem wizyty. Po wykonanym pełnym badaniu ginekologicznym pacjentka korzysta z toalety, gdzie może spokojnie ubrać się w warunkach komfortu i prywatności, następnie wraca do gabinetu, gdzie lekarz informuje ją o wyniku badania. Jeśli konieczna jest dalsza diagnostyka, proponuje odpowiednią strategię, wyjaśniając dokładnie istotę stwierdzanych nieprawidłowości, istniejące ryzyko i zagrożenia oraz przedstawiając możliwości terapii. Wszystkie wnioski, zalecenia i wspólnie podjęte przez lekarza i pacjentkę decyzje zostają odnotowane w dokumentacji medycznej. Ostatnim etapem wizyty jest wystawienie koniecznych dokumentów: recept, skierowań, zaświadczeń i zwolnień lekarskich, lub informacji dla innych lekarzy uczestniczących w opiece nad pacjentką. Naszym celem jest zapewnienie podczas badania ginekologicznego szacunku, pełnego komfortu, oraz poszanowania intymności i respektowania poczucia wstydu. A każda przeprowadzana przez nas czynność, lub procedura wymaga zgody pacjentki na jej wykonanie. Droga Pacjentko, pamiętaj, że lekarz podczas wizyty jest dla Ciebie, więc w każdym jej momencie możesz zadawać pytania, a jeśli masz jakieś wątpliwości podziel się nimi, bo tylko wtedy możemy odpowiednio o Ciebie zadbać. Badanie ginekologiczne u dziewicy nie musi się wiązać z lękiem, wstydem i niepokojem. Żeby pierwsza wizyta u ginekologa nie zaowocowała traumą i strachem przed fotelem ginekologicznym, trzeba się do niej odpowiednio przygotować. Czym się kierować przy wyborze ginekologa? Jak się przygotować do wizyty? Jak przebiega badanie ginekologiczne dziewicy? Czego może się spodziewać dziewica u ginekologa? Pierwsza wizyta u ginekologa może wywoływać u pacjentek niepokój, lęk oraz wstyd. Przed wizytą w gabinecie ginekologicznym naturalnie rodzi się wiele pytań. Jak się przygotować do badania? Jak usiąść na fotelu ginekologicznym? Czy badanie ginekologiczne boli? Jakie pytania będzie zadawać lekarz? Większość pacjentek, które planują pierwszą wizytą u ginekologa to dziewice, które oczekują od lekarza delikatności. Delikatność oraz dyskrecja to cechy pożądane u lekarzy ginekologów i to nie tylko przez kobiety przed inicjacją seksualną. Przed wyborem lekarza dobrze jest zasięgnąć opinii u kobiet, które wizytę u ginekologa mają już za sobą. Warto zapytać koleżankę, starszą siostrę lub mamę. Pacjentki dzielą się także opiniami o lekarzach na portalach internetowych. Przy wyborze ginekologa należy brać pod uwagę nie tylko wiedzę z zakresu medycyny, ale także umiejętności interpersonalne. Dla pacjentek ważna jest także płeć lekarza. Z badań przeprowadzonych w latach 2011-2012 wynika, że większość pacjentek odczuwa mniejsze skrępowanie, gdy bada je kobieta. Ważne by pierwszy kontakt z ginekologiem nie pozostawił po sobie traumy i nie zniechęcił do regularnego odwiedzania gabinetu ginekologicznego. Poza wyborem lekarza, dobrze jest wiedzieć, jak się przygotować na pierwszą wizytę u ginekologa oraz jak ona przebiega. Kiedy udać się na pierwszą wizytę do ginekologa? Większość pacjentek po raz pierwszy idzie do ginekologa w wieku 18 lat. Z badań ankietowych wynika, że najczęstsze przyczyny umówienia się na pierwszą wizytę do lekarza ginekologa to badania diagnostyczne, niepokojące objawy ze strony dróg rodnych lub chęć dobrania odpowiedniej metody antykoncepcji. Do lekarza należy się bezwzględnie zgłosić w następujących przypadkach: silne bóle miesiączkowe, obfita wydzielina z pochwy, nieprawidłowa długość cyklu miesiączkowego, podejrzenie ciąży, bóle w podbrzuszu, ból i pieczenia podczas oddawania moczu. Pierwsza wizyta u ginekologa dziewicy – jak się przygotować? Przed pierwszą wizytą u ginekologa należy oczywiście zadbać o higienę. Wystarczy się podmyć wodą z mydłem lub płynem do higieny intymnej. Nie zaleca się stosować żadnych dezodorantów czy kremów w miejscach intymnych. Warto też pomyśleć o odpowiednim stroju. Najlepsze będzie spódniczka lub tunika. Przed pierwszą wizytą należy przypomnieć sobie datę pierwszej i ostatniej miesiączki. Na podstawie tych danych lekarz określi długość cyklu miesiączkowego. Warto przed planowaną wizytą u ginekologa prowadzić kalendarzyk, w którym zapisuje się, kiedy wystąpiła miesiączka i ile trwała. W czasie pierwszej wizyty lekarz zapyta także o przebyte choroby, operacje oraz o zażywane leki. Na pierwszą wizytę u ginekologa można zabrać ze sobą przyjaciółkę, siostrę lub mamę. Innymi słowy kogoś bliskiego, kto pomoże opanować lęk i skrępowanie. Warto pamiętać, że lekarza ginekologa obowiązuje tajemnica lekarska. Jeśli nastoletnia pacjentka nie chce, żeby lekarz przekazywał rodzicom wiedzę na temat jej życia seksualnego, tego czy nadal jest dziewicą, ginekolog nie ma prawa postąpić wbrew jej woli. Badanie ginekologiczne dziewicy Fotel ginekologiczny wywołuje najwięcej emocji przed pierwszą wizytą w gabinecie. Potwierdzają to badania. Ponad 60 procent pacjentek przyznaje, że najbardziej krępującym elementem wizyty jest siadanie na fotelu ginekologicznym i samo badanie. Oczywiście do badania trzeba się rozebrać od pasa w dół, co również jest krępujące. W dniu badania dobrze jest założyć spódniczkę lub tunikę. W czasie pierwszej wizyty należy poinformować lekarza o tym, że jest się dziewicą. To bardzo ważna informacja, gdyż u dziewicy badanie przeprowadza się inaczej. Jak przebiega badanie? Po zdjęciu bielizny, pacjentka siada się na fotelu ginekologicznym. Lekarz z pewnością poinstruuje jak się na nim ułożyć, aby ułatwić mu przeprowadzenie badania. Początkowo lekarz ogląda zewnętrzne narządy płciowego, a następnie z użyciem specjalnego wziernika bada stan pochwy i ujścia szyjki macicy. Badanie ginekologiczne dziewicy przeprowadza się specjalnym wziernikiem w mniejszym rozmiarze. Wielu lekarzy rezygnuje z wziernikowania pochwy u kobiet, które mają błonę dziewiczą. Badanie ginekologiczne składa się także z badania palpacyjnego dwuręcznego. W tym celu lekarz wkłada do pochwy dwa palce, a drugą rękę kładzie na podbrzuszu pacjentki. W ten sposób bada macicę oraz jajniki. Badanie palpacyjne u dziewicy przeprowadza się jednym palcem, ewentualnie przez odbyt. Niekiedy lekarze rezygnują także z przeprowadzenia badania palpacyjnego u kobiety, która nie współżyła seksualnie. Badanie ginekologiczne obejmuje także ręczne badanie piersi. USG dopochwowe u dziewicy Badanie USG transwaginalne (dopochwowe) pozwala ocenić stan jajników i błony śluzowej macicy. Zaleca się przeprowadzenie badania USG w przypadku nieregularnego miesiączkowania, bólu podbrzusza lub krwawienia z dróg rodnych poza miesiączką. Badanie USG dopochwowe u dziewicy niesie ryzyko naruszenia błony dziewiczej. U kobiet, które nie rozpoczęły współżycia wykonuje się USG przez powłoki brzuszne lub przez odbyt. Cytologia a dziewictwo Badanie cytologiczne polega na mikroskopowej ocenie rozmazu materiału komórkowego pobranego z tarczy i kanały szyjki macicy. Ginekolog, żeby uwidocznić szyjkę macicy wkłada do pochwy wziernik, a następnie przy pomocy szczoteczki cytologicznej pobiera materiał komórkowy. Cytologię może wykonać u dziewicy, ale należy to zrobić delikatnie oraz przy użyciu specjalnego wziernika dziewiczego. Czytaj też: Jak się przygotować do wizyty u ginekologa i jak się ubrać? Wyniki cytologii: wszystko, co musisz wiedzieć Jak wygląda wizyta u ginekologa - badanie krok po kroku Wizyta u ginekologa a okres - czy można wykonać badanie? Badanie szyjki macicy: w ciąży, samodzielnie, kolposkopia Autor: Joanna Woźniak Bibliografia: Gruszka J., Wrześniewska M., Adamczyk-Gruszka O., Wizyta u ginekologa – aspekt psychologiczny, diagnostyczny i leczniczy, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2014, Tom 20, Nr 2, 126–130. Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą. Badanie ginekologiczne jest chyba najbardziej intymnym spośród badań, które są przeprowadzane przez lekarzy. Nierzadko kobiety – co jest całkowicie zrozumiałe - obawiają się tego badania. Zazwyczaj jednak największe obawy mają te pacjentki, u których badanie ginekologiczne nie było dotychczas wykonywane – niewiedza z pewnością może być zasadniczym źródłem lęku, dlatego też zapoznanie się z informacjami o badaniu narządów rozrodczych może sprawić, iż obawy przed wizytą u ginekologa ulegną co najmniej zmniejszeniu. Badanie ginekologiczne stanowi zasadniczy cel wizyty u ginekologa. Całe to badanie składa się z kilku etapów: lekarz najpierw rozmawia z pacjentką, później przeprowadza on oględziny zewnętrznych narządów płciowych, a następnie dokonuje oceny położnych wewnątrz organizmu narządów rozrodczych. Podczas badania ginekologicznego bywa również wykorzystywana specjalistyczna aparatura: mowa tutaj o aparatach do ultrasonografii, stanowiących zasadniczo jeden z podstawowych elementów wyposażenia gabinetów ginekologicznych. Ginekolodzy to lekarze, których panie będące w dowolnym wieku zdecydowanie unikać nie powinny. Zapewne dość oczywiste jest to, że badania ginekologiczne należy wykonywać regularnie – co tutaj jednak słowo regularnie oznacza? Jak często pacjentki powinny się zgłaszać na badanie ginekologiczne? Systematyczne wizyty u ginekologa mają na celu kontrolowanie stanu zdrowia kobiecych narządów rozrodczych – dzięki regularnym badaniom ginekologicznym możliwe jest wykrywanie wszelkich ewentualnych patologii jeszcze na etapie, kiedy do ich wyleczenia będzie mogło dojść szybko. Pacjentkom w wieku rozrodczym (czyli kobietom miesiączkującym) zalecane jest, aby ginekologa, przy braku jakichkolwiek niepokojących dolegliwości, odwiedzały one co 6-12 miesięcy. W przypadku zaś kobiet starszych – mowa tutaj głównie o paniach mających powyżej 60 lat – które od lat nie miesiączkują i u których nie występują żadne objawy ze strony narządów płciowych, możliwe jest nieco rzadsze odwiedzanie ginekologa. Kiedy badanie ginekologiczne powinno zostać wykonane po raz pierwszy? Najkorzystniej byłoby odwiedzić ginekologa po rozpoczęciu pojawiania się krwawień miesiączkowych. Oczywiście nie zawsze tak się dzieje, jeżeli więc w okresie nastoletnim pacjentka nie była zbadana przez ginekologa, to w takiej sytuacji zalecane jest, aby badanie ginekologiczne zostało u niej wykonane przed rozpoczęciem współżycia. Pierwsza wizyta u ginekologa Przygotowanie do badania ginekologicznego Zasadniczo przygotowanie do badania ginekologicznego obejmuje odwiedzenie toalety: najkorzystniej przed tym badaniem jest po prostu oddać mocz oraz wypróżnić się. Część pacjentek – z powodu skrępowania związanego z tym, iż lekarz będzie badał ich okolice intymne – może rozważać zastosowanie różnych środków dopochwowych, np. dezodorantów. Takowych preparatów przed wizytą u ginekologa zdecydowanie nie należy jednak stosować. Przed badaniem pacjentka ogólnie nie powinna szczególnie myć okolic intymnych (możliwe jest oczyszczenie zewnętrznych części narządów płciowych, wnętrza pochwy pacjentka już raczej myć nie powinna). Aby badanie ginekologiczne było jak najbardziej miarodajne, pacjentka powinna również przez 2-3 dni przed nim unikać irygacji pochwy. Najkorzystniejsze byłoby również – przez podobny jak powyżej czas przed wizytą – utrzymać abstynencję seksualną. Etap cyklu miesiączkowego a badanie ginekologiczne Istotny jest również etap cyklu miesiączkowego, w którym to pacjentka odwiedzi ginekologa. Ogólnie przyjmuje się, że badanie ginekologiczne najlepiej jest wykonywać w pierwszej połowie cyklu miesiączkowego (około 10 dni po zakończeniu krwawienia). Ten właśnie moment jest najkorzystniejszy z tego powodu, iż wtedy istnieje najmniejsze ryzyko, że badanie ginekologiczne będzie nieprzyjemne dla pacjentki. Co natomiast zrobić wtedy, kiedy przychodzi dzień badania ginekologicznego i jednocześnie u pacjentki rozpoczyna się miesiączka? Niekoniecznie trzeba od razu odwoływać wizytę u lekarza. Badanie ginekologiczne podczas krwawienia miesiączkowego jest – przynajmniej częściowo - możliwe do przeprowadzenia (w trakcie miesiączki nie jest np. możliwe pobranie cytologii). Pierwszy etap badania ginekologicznego: wywiad Kiedy pacjentka przekroczy próg gabinetu ginekologicznego, nie od razu zostaje ona poproszona o wejście na fotel ginekologiczny. Pierwszym etapem badania ginekologicznego jest wywiad lekarski – zawsze, przy każdej wizycie u ginekologa, poprzedza on badanie fizykalne, aczkolwiek szczególnie istotne jest zebranie wywiadu podczas pierwszej wizyty pacjentki u danego ginekologa. Lekarz zadaje pacjentce wiele pytań – jako ich przykłady można podać przede wszystkim: pytanie o wiek, w którym wystąpiła pierwsza miesiączka; jeżeli do ginekologa przychodzi starsza pacjentka, to lekarz zada jej również pytanie o to, w jakim wieku przestała ona miesiączkować (czyli kiedy przebyła ona menopauzę), pytania o cykl miesiączkowy: kiedy wystąpiła poprzednia miesiączka; co ile dni występują i jak długo trwają miesiączki oraz czy są one regularne i czy miesiączki są obfite, ważne jest również to, czy krwawieniom towarzyszą jakieś dolegliwości (np. silne bóle podbrzusza), pytania o ciąże i porody: czy pacjentka była w ciąży, a jeśli tak, to ile razy; czy wszystkie ciąże zakończyły się urodzeniem dziecka, czy też pacjentka doświadczyła poronienia; jak przebiegały porody – siłami natury czy drogą cięcia cesarskiego – oraz czy pojawiały się jakieś komplikacje czy to podczas ciąży, czy podczas samego porodu, pytania o stosowane leki (ginekologowi powiedzieć należy przede wszystkim o stosowaniu jakichś hormonalnych środków antykoncepcyjnych, jeżeli jednak pacjentka zażywa jakiekolwiek inne leki, to również warto o nich wspomnieć), pytania o aktywność seksualną, pytania o to, czy pacjentka chorowała w przeszłości lub obecnie cierpi na jakieś choroby ginekologiczne (takie jak np. zespół policystycznych jajników czy torbiel jajnika). Jak widać, ginekolodzy zainteresowani są wieloma różnorodnymi aspektami, tutaj jednak znalazły się tylko przykłady – lekarze ci mogą pytać o jeszcze wiele innych rzeczy. Czasami pacjentki czują się zakłopotane, kiedy to nie mogą one sobie przypomnieć np. tego, w jakim wieku pojawiła się u nich pierwsza miesiączka. Z tego powodu warto pomyśleć o odpowiedziach na pytania jeszcze przed przekroczeniem progu lekarskiego gabinetu – najważniejsze informacje można sobie nawet po prostu zapisać. Zasadnicza część badania ginekologicznego: badanie fizykalne Momentem, którego obawia się część pacjentek udających się do ginekologa, jest badanie fizykalne narządów rozrodczych. Pacjentki mogą być skrępowane tym, że lekarz będzie oglądał ich okolice intymne, ale i mogą one obawiać się bólu towarzyszącemu badaniu. Wbrew pozorom, badanie ginekologiczne wcale nie musi boleć – jeżeli wykonywane ono jest przez delikatnego i doświadczonego lekarza, to badaniu temu powinien towarzyszyć co najwyżej pewien swego rodzaju dyskomfort. Badanie ginekologiczne wykonywane jest u pacjentki rozebranej od pasa w dół, siedzącej na fotelu ginekologicznym. Do badania pacjentka powinna się położyć oraz odwieść (rozchylić) nogi – kończyny w trakcie badania należy położyć na specjalnych oparciach fotela. Kiedy pacjentka jest już gotowa, lekarz może przystąpić do badania. Pierwszym etapem badania ginekologicznego jest oglądanie zewnętrznych narządów płciowych. Kolejnym krokiem jest umieszczenie w pochwie wziernika. Może on być wykonany z plastiku lub z metalu, kształtem przypomina natomiast kaczy dziób. Ogólnie wprowadzaniu wziernika nie powinien towarzyszyć ból. Urządzenie to jest niezwykle cenne, ponieważ po jego wprowadzeniu ginekolog ma możliwość obejrzenia zarówno tarczy, jak i szyjki macicy. W trakcie, kiedy w pochwie znajduje się wziernik, pobierany jest – jeżeli zachodzi taka potrzeba – wymaz cytologiczny (cytologia) czy wymaz bakteriologiczny. Następny etap badania ginekologicznego to badanie dwuręczne. W tym przypadku lekarz wprowadza dwa palce jednej ręki do pochwy pacjentki, a drugą rękę umieszcza w okolicy jej podbrzusza. W trakcie tej części badania, ginekolog może dokonać oceny nie tylko macicy, ale i przydatków – oceniane są zarówno wielkość tych narządów, jak i ich ruchomość. Badanie przez pochwę stanowi zasadniczo podstawę w badaniu ginekologicznym, niektórzy jednak lekarze dodatkowo wykonują również badanie przez odbyt – ono również umożliwia bowiem ocenę żeńskich narządów rozrodczych. Warto tutaj nadmienić, że czasami ginekolodzy w ogóle nie wykonują badania przezpochwowego, a przeprowadzają oni tylko badanie przez odbyt. Tak może wyglądać badanie ginekologiczne u pacjentek, które jeszcze nie współżyły i mają zachowaną błonę dziewiczą. Rola USG w badaniu ginekologicznym Wszystkie powyżej wymienione elementy badania ginekologicznego pozwalają dowiedzieć się dużo o stanie zdrowie kobiety, ginekolodzy często jednak wykorzystują w swoich gabinetach jeszcze i inną metodę badania. Mowa tutaj o badaniach ultrasonograficznych. W gabinecie ginekologicznym przeprowadzane jest przede wszystkim USG przezbrzuszne (nieocenione u ciężarnych, ale i u kobiet, które jeszcze nie rozpoczęły współżycia) oraz USG dopochwowe. Badania USG przezbrzusznego raczej nikt się nie obawia, odwrotnie jednak bywa w przypadku USG dopochwowego. Pacjentki mogą odczuwać niepokój już na samą myśl o wprowadzeniu głowicy urządzenia do wnętrza ich okolic intymnych. Rzeczywiście USG dopochwowe może sprawiać pewien dyskomfort, badanie to jednak jest niezwykle cenne – pozwala ono zobrazować bowiem różne patologie narządów rozrodczych, których innymi metodami wykryć się nie da (mowa tutaj np. o przeroście błony śluzowej macicy). Mam 18 lat i jeszcze nie byłam u ginekologa, proszę o opisanie mi jak taka wizyta wygląda i na czym polega badanie. KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu Badanie ginekologiczne Ginekologia

jak wygląda wizyta u ginekologa